Adèle et Théodore, ou Lettres sur l'éducation… (Neuchâtel, 1785) - drugi z trzech tomów powieści edukacyjnej, a zarazem jeśli chodzi o formę powieści epistolarnej, której autorką jest francuska pisarka końca XVIII i początku XIX wieku Stéphanie-Félicité de Genlis (1746-1830). Powieść została napisana w 1781 roku podczas wakacji w Lusignano w Ligurii oraz opublikowana po raz pierwszy w 1782 roku. Jej bohaterowie, państwo d’Alamane, postanawiają opuścić Paryż i udać się do swoich posiadłości w Langwedocji, aby tam, w zaciszu wiejskim, oddać się całkowicie wychowaniu i edukacji potomstwa. Listy, które wymieniają ze znajomymi pozostałymi w Paryżu, dotyczą przede wszystkim edukacji Adeli i Teodora, sporo jest w nich jednak również ploteczek z życia paryskich salonów. Stało się to przyczyną sporego skandalu. Wiele bowiem osób z otoczenia pani de Genlis rozpoznało siebie w nakreślonych przez nią postaciach. Dzieł wzbudziło szerokie zainteresowanie i odniosło spory sukces. Było wielokrotnie wznawiane i tłumaczone na wiele języków. Polski przekład tej powieści ukazał się w Krakowie w 1787 roku (t.1-2) i 1787 roku (t.3), a jego autorką była starościanka drohomyślska Karolina Czermińska.