Mowa rektora Gimnazjum Elbląskiego Johanna Langego wygłoszona w 1760 roku na okoliczność obchodów corocznego święta szkoły - tzw. enkaniów. Święto ustanowiono w roku 1599 jako upamiętnienie przekazania gimnazjum do użytku nowego budynku. Na program obchodów składało się obok uroczystego nabożeństwa i modlitw z udziałem mieszczan, szkolna akademia z mowami rektora i burmistrza oraz spektakl teatralny. Dziękczynną mowę z 1760 otwiera podniosły utwór poetycki napisany heksametrem, w którym rektor opiewa dzień urodzin szkoły i Bożą opatrzność, która nad nią czuwa. W panegirycznym tonie wychwala radę miejską i wszystkich patronów, którzy dokładają wszelkich starań w utrzymaniu gimnazjum. Po tym poetyckim wstępie następuje dalszy ciąg wyliczania cennych edycji Pisma Świętego ze zbiorów biblioteki szkolnej (mowy z ubiegłych lat na enkania i Actus Liectionis) - tym razem edycji niemieckich oraz ich omówienie. Dodatkiem do mowy jest scenopis sztuki teatralnej w języku łacińskim pt. “De bello et pace inter eruditos”. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.4683-Pol.8.II.4735.
Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.