Mowa okolicznościowa ze święta Gimnazjum Elbląskiego (tzw. enkaniów) wygłoszona w 1758 roku przez rektora szkoły Johanna Langego. Enkania upamiętniały rocznicę przyjęcia do użytku przez gimnazjum nowego budynku. Na ich przebieg składało się uroczyste nabożeństwo, wspólne modlitwy oraz szkolna akademia z dziękczynnymi mowami rektora i burmistrza. W czasie święta uczniowie prezentowali także spektakl. Mowa z 1758 rozpoczyna się od dziękczynienia. Lange przypomina historię święta i wygłasza retoryczną pochwałę szkoły jako świątyni Muz, którą tworzą nie tylko nauczyciele i uczniowie, ale i ich rodzice - czyli obywatele miasta Elbląga, a przede wszystkim władze miasta, które finansują jej działalność. Im też dedykowana jest głównie ta mowa, która w dalszym ciągu (mowy z ubiegłych trzech lat na enkania i actus liectionis) poświęcona jest omawianiu zbiorów biblioteki szkolnej - cennych edycji Pisma Świętego. Tym razem najwięcej uwagi rektor poświęca edycjom hebrajskim. Są to: Sebastiani Munsteri Biblia hebraica, Biblia Hebraica Plantini. Wspomina także o kolejnych edycjach Nowego Testamentu. Dodatkiem do mowy jest niemieckojęzyczny scenopis sztuki teatralnej. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.4683-Pol.8.II.4735.
Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.