Acta Imperii Inedita Seculi XIII. Urkunden und Briefe zur Geschichte des Kaiserreichs und des Königreichs Sicilien in den Jahren 1198-1273

Opis dokumentu

Acta Imperii Inedita Seculi XIII… (Innsbruck, 1880) - publikacja historyczna prezentująca obszerny zbiór dokumentów i listów dokumentujących życie i politykę Świętego Cesarstwa Rzymskiego (łac.Sacrum Imperium Romanum) i Królestwa Sycylii końca XII wieku i w XIII wieku, w opracowaniu niemieckiego historyka Eduarda Augusta Winkelmanna (1838-1896). Urodzony w Gdańsku Winkelmann studiował historię na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. Pracował jako nauczyciel historii w Rewalu (Tallin, Estonia), a po habilitacji w 1865 roku na uniwersytecie w Dorpacie (Tartu, Estonia). Od 1869 roku był profesorem historii uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria), a od 1873 roku do śmierci profesorem historii średniowiecznej na uniwersytecie w Heidelbergu. Badał historię Niemiec i Anglii w czasach cesarzy Ottona IV i Fryderyka II Barbarossy. Był m.in. autorem „Geschichte der Angelsachsen bis zum Tode König Aelfreds” (Historia Anglosasów do śmierci króla Alfreda; 1883). Zajmował się przeszłością terenów obecnej Estonii i Łotwy. Wydał wybór źródeł do ich dziejów: „Bibliotheca Livoniae historica: systematisches Verzeichniss der Quellen und Hülfsmittel zur Geschichte Estlands, Livlands und Kurlands” (Biblioteka historyczna Łotwy: systematyczny spis materiałów źródłowych i pomocniczych do historii Estonii, Łotwy i Kurlandii; St. Petersburg 1870 i Berlin 1878). W niniejszej publikacji stara się przedstawić interesujące i wartościowe spojrzenie na dzieje Świętego Cesarstwa Rzymskiego i Królestwa Sycylii w okresie 1198-1273, na który to okres przypadało m.inn. panowanie dynastii Hohenstaufów (1079–1254) oraz tzw. wielkie bezkrólewie (niem. Großes Interregnum) - okres w dziejach Niemiec od 1250 (śmierć cesarza Fryderyka II) lub 1254 (śmierć króla Konrada IV) do 1273 r. (wybór na króla Rudolfa I Habsburga). Wbrew nazwie wielkie bezkrólewie nie oznaczało wakatu na tronie niemieckim, tylko okres największego osłabienia władzy królewskiej w Świętym Cesarstwie Rzymskim.