Żynel, Apoloniusz (1914–1987) – duchowny katolicki, franciszkanin

Autor: ks. prof. dr hab. Wojciech Zawadzki | Data dodania: 03.12.2019

Ur. 10 VIII 1914 r. w miejscowości Wysokie koło Białegostoku, w rodzinie Juliana i Franciszki Siedleckiej. Szkołę powszechną ukończył w Szkindzierzu. W 1927 r. wstąpił w Niepokalanowie do franciszkańskiego Małego Seminarium Misyjnego. 6 IX 1933 r. przyjęty do nowicjatu w Niepokalanowie. 7 IX 1934 r. złożył pierwsze śluby zakonne w Niepokalanowie. 8 XII 1937 r. jako student teologii w Krakowie złożył śluby wieczyste. 23 III 1940 r. w Krakowie otrzymał święcenia kapłańskie z rąk abpa Adama Sapiechy. Pracował jako duszpasterz w Skarżysku Kamiennej, Niepokalanowie, Warszawie, Grodnie, Indurze i Korcinie. Do Elbląga przybył w VII 1945 r. W l. 1945–1946 wikariusz parafii św. Wojciecha i św. Mikołaja, a w l. 1945-1948 rektor kościoła św. Pawła i prefekt szkół średnich w Elblągu. Kapelan harcerzy Hufca Elbląg. Opuścił Elbląg 1 IX 1948 r. W l. 1948–1951 studiował filozofię i psychologię na Uniwersytecie Poznańskim. W l. 1951–1957 wykładał psychologię w seminarium zakonnym w Gnieźnie i w Łodzi – Łagiewnikach. Od 1958 r. na stałe związany z Łagiewnikami jako wykładowca w tamtejszym seminarium. W l. 1957–1959 i 1965–1969 rektor seminarium. Zm. 25 I 1987 r. w Łagiewnikach.

Bibliografia: M. Józefczyk, Elbląg i okolice 1937–1956. Chrześcijaństwo w tyglu dwu totalitaryzmów, Elbląg 1998, s. 116–117, 120, 124–125, 175 ; W. Zawadzki, Życie religijne w Elblągu w latach 1945–1992, w: Historia Elbląga t. V (1945–1975), część 2. Społeczeństwo, kultura, wyznania i rozwój przestrzenny, red. A. Groth, Gdańsk 2005, s. 72, 168, 207, 221–224, 228; http://www.ptm.rel.pl/files/czytelnia/ksiazki/bo035/bo035_03kocw.pdf