Kawerau (ród)

Autor: dr Joanna Szkolnicka | Data dodania: 29.08.2013

Pierwszym elbląskim przedstawicielem tego rodu był Lorenz, który przywędrował ze Skandynawii do Gdańska, a następnie osiedlił się w Elblągu (ok. 1583-85). Zmarł 23 maja 1623 r. Miał trzech synów – Petera, Georga i Jakoba. Najstarszy z nich – Peter sprawował urząd prokonsula (starszego radnego), ożeniony był z córką Petera Ramsey’a i miał z nią siedmioro dzieci (trzech synów i cztery córki), z których sześcioro zmarło w wieku dziecięcym (w większości przypadków nie są nawet znane ich imiona). Wieku dojrzałego doczekał tylko jeden z synów – imiennik ojca (nie był on jednak najstarszy). Peter Kawerau junior (1660-1737) był rajcą (drugi ordynek) i parał się kupiectwem. Z jego związku z Marie Pambius urodziło się pięcioro dzieci (czterech synów i córka). Najstarszy – Jakob (1698-1753) był członkiem drugiego ordynku (1742-1753), sprawował poza tym funkcję advocatusa communitatis. Jakob Kawerau był właścicielem słynnej elbląskiej kamienicy, zwanej „Domem Królów”, w której kwaterowano przebywających w mieście polskich królów oraz inne ważne osobistości. Kamienica pozostawała w rękach Kaweraów do 1765 r. Brat Jacoba – Gottfried (1704-1754) był członkiem drugiego ordynku (od 1738 także wójtem), a od 1742 do swej śmierci rajcą. Drugi brat – Peter ożenił się z córką pastora z Kępek – Nikolausa Tolckemita. Ich córka Florentyna wyszła w 1753 r. za mąż za Carla Ernesta Ramsaya – elbląskiego drugiego burmistrza i protokolarza. Siostra wyżej wymienionych – Maria - była kolejno żoną dwóch elbląskich rajców (Christopha Lange i Heinricha Rhodena). Gottfried Kawerau (syn wyżej wymienionego Gottfrieda) urodzony w 1737 r. sprawował funkcję sekretarza Rady, ożenił się z Sophie Elisabeth – córką Johanna Jacoba Möllera, elbląskiego drugiego burmistrza, komisarza wojennego, opiekuna kościołów i pana stypendialnego i pupilarnego. Ród Kawerau przetrwał aż do XX w. Należeli do niego m. in. Waldemar Kawerau (1854-98) redaktor „Magdeburgische Zeitung” oraz jego brat Georg Kawerau (1856-1909) - archeolog (pomagał Schliemannowi podczas wykopalisk w Grecji).

Źródła: Familie Kawerau durch 333 Jahre : Dem Familienältesten Peter Gustav Kawerau zum 70. Geburtstag, Landsberg 1917? Der glücklichen Eheverbindung des Wohlehrenvesten, Vornehmgeachten und Wohgelahrten Herrn Gottfried Kawerau, wohlbestallten..., Elbing 1762 Kawerau, Peter, „Kawerau.“, in: Neue Deutsche Biographie 11 (1977), S. 377 f. [Onlinefassung]; URL: http://www.deutsche-biographie.de/pnd139845437.html

Herb rodziny Kawerau udostępniamy dzięki uprzejmości Pana Davida Repa - potomka rodu.