Pudor, Carl

Autor: Helena Dutkiewicz | Data dodania: 15.10.2015

Carl Pudor (1855-1927) - urzędnik państwowy, krajoznawca, historyk i regionalista. Urodził się w Dzierzgoniu, jako syn urzędnika pocztowego Carla Friedricha Pudora – burmistrza Dzierzgonia i Sztumu (zm. 1870 r.). Ukończył Gimnazjum Królewskie w Malborku, a następnie rozpoczął praktykę u adwokata malborskiego Horna, znanego później radcy sądowego w Elblągu; był również sekretarzem zarządu malborskiego; zastępcą naczelnika założonego w 1873 r. Elbląskiego Związku Wałów i Grobli, gdzie później był jego sekretarzem i podskarbim. Wiele lat w pracy zawodowej poświęcił, aby zapewnić bezpieczeństwo przeciwpowodziowe mieszkańcom terenów Żuław położonych nad Nogatem (zwłaszcza podczas wielkich powodzi w latach 1884-1888). 
W 1892 r. przeniósł się na stałe do Elbląga i tutaj zaangażował się w społeczne prace na rzecz krzewienia kultury i historii lokalnej. W 1899 r. został elbląskim radnym miejskim, następnie zastępcą przewodniczącego rady, a od 1913 r. honorowym radnym - aż do przejścia na emeryturę w 1926 r. Rada miasta za wszystkie zasługi dla Elbląga i regionu (przy okazji 70tych urodzin) nadała mu tytuł Starszego Miasta. Pudor - pierwszy prezes założonego w 1901 r. Towarzystwa Krzewienia Turystyki Pieszej w Elblągu i Okolicy [prezesem był aż do śmierci (1927)], wniósł wielkie zasługi  dla popularyzacji miasta i pięknego regionu. Pod jego przewodnictwem elbląskie towarzystwo turystyczne stało się jednym z największych i najprężniej działającym w Niemczech. Pudor „odkrył” dla mieszkańców Elbląga tutejszy Las Miejski - czyli Bażantarnię, gdzie wytyczył nowe szlaki dla wędrówek pieszych, nadał nazwy ciekawym miejscom, drzewom, kamieniom, oznaczył wszystkie interesujące miejsca i obiekty przyrody. W pobliżu Suchacza, na Wysoczyźnie Elbląskiej wybudował stację przyrodniczą i schronisko; w Suchaczu (gdzie zakupił Zameczek Nadzalewowy) w 1911 r. otworzył restaurację z tarasem widokowym oraz hotelem; pozyskiwał środki na rzecz powstania i rozbudowy Towarzystwa Żeglugi Parowej obsługującego rejsy do Krynicy Morskiej; wybudował nową promenadę w Krynicy Morskiej, zakład kąpieliskowy, poprawił tutejsze drogi i zelektryfikował uzdrowisko. Popierał Żeglugę Śródlądową i Elbląskie Towarzystwo Żeglugowe. Wykonał mapę turystyczną okolic Elbląga w skali 1:25000; wydał duży ilustrowany przewodnik po Elblągu i okolicy Die Stadt Elbing und ihre Umgebung etc. Po jego śmierci jedną z elbląskich ulic nazwano Carl Pudor-Strasse (dzisiaj ul. Juliana Fałata).

 

więcej informacji w art. Lecha Słodownika

http://dziennikelblaski.pl/157588,Carl-Pudor-milosnik-Zulaw-i-Wysoczyzny-Elblaskiej.html#axzz3odboxL7g