Pawowicz, Irena (1919–2010) - pedagog, działaczka kultury

Znana w środowisku elbląskim polonistka. Irena Pawowicz po studiach na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w 1949 roku podjęła pracę nauczyciela w I Liceum Ogólnokształcącym w Elblągu, ale w 1951 r. przeszła do Technikum Budowy Maszyn, renomowanej w mieście średniej szkoły technicznej. Swoją pracę traktowała jak powołanie i służbę społeczną. „Pracując z młodzieżą pobudzała w niej zainteresowania kulturalne, literackie i naukowe, a to przekładało się na wszechstronny rozwój osobowości uczniów tak pod względem kultury osobistej, jak i postaw społecznych i patriotycznych. Tak odcisnęła swoje piętno w środowisku pedagogów, pracowników oświaty jak i pośród wielu pokoleń wychowanków”. Była nauczycielką języka polskiego w Technikum Mechanicznym przez 42 lata. Za swój wychowawczy i dydaktyczny trud wielokrotnie ją wynagradzano. Otrzymała m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, złoty i srebrny Krzyż Zasługi, złotą odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego, odznakę Zasłużonego Działacza Kultury i medal Komisji Edukacji Narodowej oraz wyróżnienie „Za zasługi dla Elbląga”. W roku 1991 została doceniona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który nadał jej tytuł Zasłużonego Nauczyciela RP, natomiast w roku 1993 otrzymała papieskie „Benemerenti” jako zasłużona wychowawczyni i popularyzatorka kultury chrześcijańskiej. Na szczególną uwagę zasługuje wieloletnia działalność Ireny Pawowicz w Zarządzie Klubu Inteligencji Katolickiej oraz jej uczestnictwo w działaniach Elbląskiego Towarzystwa Kulturalnego. Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Dębica w Elblągu.