Pułkownik Bolesław Paulo, s. Józefa urodził się w Sydonówce, w powiecie Brody pod Lwowem 26 sierpnia 1942 r. Po II Wojnie Światowej rodzina Bolesława Paulo została deportowana na kresy zachodnie nowo powstałej Polski. Osiedlili się w Jędrzychowicach, w powiecie Wschowa. Tam Bolesław skończył szkołę podstawową, rok szkoły zawodowej we Wschowie, a następnie do 1962 roku uczył się w Gliwicach w Technikum Mechanicznym. Po maturze zdał egzamin do Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. W międzyczasie odsłużył zasadniczą służbę wojskową w Ostródzie w latach 1962–1963. Po studiach w Wojskowej Akademii Technicznej, w 1967 został skierowany do 16 KDPanc w Elblągu. Kontynuował studia magisterskie w WA-cie w Warszawie oraz studium podyplomowe. W 1979 roku zakończył naukę w WA-cie i został wyznaczony na Z-cę Dowódcy 16KDPanc jako Szef Służb Technicznych w Elblągu. Od lutego 1980 do maja 1984 roku pełnił obowiązki Dowódcy 16 Batalionu Remontowego w Elblągu. Następnie został przeniesiony jako p.o. Komendanta i Komendant Ośrodka Szkolenia Specjalistów Czołgowych w Braniewie, które to funkcje pełnił do 1987 roku. W kolejnych miesiącach brał udział w kursie w Łodzi, przygotowującym do pełnienia obowiązku Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień. Od 1988 roku do sierpnia 2000 był Komendantem Wojskowej Komendy Uzupełnień w Elblągu. W 2000 roku odszedł na emeryturę wojskową w randze pułkownika. Był wielkim społecznikiem, zawsze wykazywał olbrzymie zainteresowanie współpracą z organizacjami kombatanckimi i pozarządowymi oraz licznymi stowarzyszeniami z terenu miasta Elbląga. Miał ogromne poczucie humoru i otwarte na pomaganie innym serce. Był także biegłym sądowym, rzeczoznawcą SIPM-u. Jego hobby były sporty motorowodne, wędkarstwo, rozwiązywanie krzyżówek i działka. Podczas wieloletniej służby, zajmując znaczące i odpowiedzialne stanowiska służbowe, współpracował z administracją rządową, jak również z lokalnymi przedstawicielami władzy samorządowej Elbląga i terenów województwa Elbląskiego oraz obecnego województwa Warmińsko-Mazurskiego. Za swoje zasługi Bolesław Paulo otrzymał odznaczenia:
- Złoty Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju – 1987 r.;
- Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny – 1988 r.;
- Złoty Krzyż Zasługi – 1983 r.
Bolesław Paulo zmarł w grudniu 2017 roku, po ciężkiej chorobie nowotworowej.
Odpis przebiegu służby:
Od |
Do |
Nazwa jednostki wojskowej |
Nazwa stanowiska |
02.10.1966 |
|
powołany do zawodowej służb wojskowej |
|
21.07.1967 |
31.08.1967 |
Dyspozycja Pomorskiego Okręgu Wojskowego |
|
01.09.1967 |
01.01.1971 |
16 Dywizja Zmechanizowana |
Starszy pomocnik Szefa Wydziału Technicznego
|
02.01.1971 |
02.03.1977 |
16 Dywizja Zmechanizowana |
Starszy pomocnik Szefa Służby Czołgowo-Samochodowej |
10.03.1977 |
01.10.1978 |
1 Pułk Czołgów Średnich 16 Dywizji Zmechanizowanej |
Szef Służby Technicznej Zastępca dowódcy |
02.10.1978 |
31.03.1979 |
WAT – Podyplomowe Studium Specjalistyczne |
słuchacz |
01.04.1979 |
25.02.1980 |
1 Pułk Czołgów Średnich 16 Dywizji Zmechanizowanej |
Szef Służby Technicznej Zastępca dowódcy |
26.02.1980 |
24.05.1984 |
16 Batalion Remontowy |
Dowódca batalionu |
25.05.1984 |
17.12.1984 |
4 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Czołgowych |
p.o. Komendanta |
18.12.1984 |
17.09.1987 |
4 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Czołgowych |
Komendant |
18.09.1987 |
19.10.1988 |
Wojskowa Komenda Uzupełnień w Elblągu |
praktyka- Komendant |
20.10.1988 |
26.08.2000 |
Wojskowa Komenda Uzupełnień w Elblągu |
Komendant |