Lockemann, Theodor

Lockemann Theodor (1885-1945). Urodził się 20.03. w Sülbeck (pow. Einbeck, Niemcy). Studiował nauki przyrodnicze, literaturoznawstwo, historię, filozofię i religioznawstwo na uniwersytecie w Heidelbergu, Getyndze i Lipsku, gdzie doktoryzował się w 1912. Tego roku podjął pracę w wydawnictwie B. G. Tauber w Lipsku, w kilka miesięcy później w bibliotece uniwersyteckiej w Jenie. W 1913 r. przeniósł się do Lipska, gdzie otrzymał posadę pomocnika bibliotekarza w Deutsche Bücherei. W 1914 mianowany został dyrektorem Biblioteki Miejskiej w Elblągu, a po powrocie z frontu (1918) również dyrektorem Archiwum Miejskiego. Położył znaczne zasługi dla rozwoju obu tych instytucji. Również aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym i naukowym miasta. Był m.in. członkiem kolegium redakcyjnego „Elbinger Jahrbuch” oraz wydał w serii „Deutschlands Städtebau” monografię Elbing (1926). W 1926 wrócił do Jeny, by objąć tam posadę dyrektora biblioteki uniwersyteckiej. W 1933 został mianowany profesorem tegoż uniwersytetu. Opublikował w czasopismach fachowych i pracach zbiorowych wiele artykułów i rozpraw z historii, filozofii i bibliotekoznawstwa. Zmarł 9 lutego 1945 w Jenie.

Na zdjęciu  wnętrze wypożyczalni przedwojennej elbląskiej Biblioteki Miejskiej
(zdjęcie pochodzi z publikacji: Lockemann Theodor "Elbing", 1926, s. 77)