Klesińska, Wanda (1921-1993)

Autor: Helena Dutkiewicz | Data dodania: 07.04.2010

Wanda Klesińska (27.02.1921–24.10.1933). Urodziła się w miejscowości Hamborn (Nadrenia – Niemcy). Córka Franciszka który repatriował się wraz z rodziną do Polski i osiedlił w Jabłonowie Pomorskim, gdzie aż do śmierci prowadził warsztat krawiecki. W latach 1928-1934 uczęszczała do szkoły powszechnej w rodzinnym mieście. Do prywatnego Gimnazjum Żeńskiego w Brodnicy dojeżdżała w latach 1934-1938. W 1938 r. wstąpiła do Państwowego Liceum Pedagogicznego im. Królowej Jadwigi w Inowrocławiu, które po przerwie wojennej ukończyła w 1946 roku. W czasie okupacji hitlerowskiej pracowała początkowo w Jabłonowie, w zakładzie fryzjerskim, a od 1941 r. w przedsiębiorstwie przemysłowym. W 1946 r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończyła je w 1951 r., uzyskując stopień magistra filozofii w zakresie historii na podstawie rozprawy : „Repolonizacja wsi chełmińskiej w XV i XVI w”. Studiując, jednocześnie pracowała jako nauczycielka w Jabłonowie. W 1950 r. została przyjęta do pracy w Archiwum Państwowym w Gdańsku. Z tą też placówką związała się na resztę życia. Pracowała na etacie pracownika naukowego przez prawie 40 lat, dopóki pozwoliło jej na to zdrowie. Była doskonale przygotowana do wykonywania swoich obowiązków, gdyż specjalizowała się na studiach w historii Pomorza pod kierunkiem prof. Karola Górskiego. Posiadała również doskonałą znajomość języka niemieckiego i łaciny. W Archiwum Państwowym w Gdańsku już od 1954 r. jej trosce podlegały sprawy konserwacji zasobu archiwalnego. Dla ich prowadzenia zorganizowała pracownię introligatorsko-konserwatorską. Od 1956 r. pełniła funkcję kierownika oddziału (materiałów archiwalnych wytworzonych do 1945 r.) Wszystkie prace zabezpieczające nad mikrofilmowaniem nadzorowała osobiście. Zajmowała się opracowaniem materiałów archiwalnych władz miasta Elbląga, instytucji działających na terenie miasta oraz wsi elbląskich. Opracowała wiele inwentarzy, wśród nich ważny inwentarz akt Rady miasta Elbląga z lat 1260-1772. Odpowiadała na kwerendy archiwalne w zasobie do 1945 r. Pracując wiele lat nad staropolskim zasobem akt miejskich była jego wybitnym znawcą. Dlatego w 1972 r. została powołana na stanowisko konsultanta Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych w zakresie specjalności : Kancelaria miejska okresu staropolskiego do końca XVIII w. Jako naukowiec bardzo zasłużyła się dla samego miasta Elbląga, opracowała kilka artykułów, m.in. Zarys politycznych i gospodarczych dziejów Elbląga; Archiwum miasta Elbląga; Niektóre dowody polskości Elbląga w XVI-XVIII w.; Wystawa historyczno-archiwalna w Elblągu; Związek Pruski; Okupacja Elbląga przez elektora brandenburskiego w latach 1698-1700. Większość jej publikacji drukowano w Roczniku Elbląskim. Najważniejszą jednak jej publikację stanowi: Archiwum miasta Elbląga, przewodnik po zespołach, 1242-1945, Warszawa 1970, opracowaną przy współudziale J.Czaplickiej. Wanda Klesińska była aktywnym działaczem społecznym. Należała do Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku oraz od 1956 r. do jego kontynuatora – Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, uczestniczyła w działalności Gdańskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego i Stowarzyszenia Archiwistów Polskich. Za swoją działalność naukową, zawodową i społeczną była odznaczona : Srebrnym Krzyżem Zasługi, odznakami honorowymi: Zasłużony Działacz Kultury, „Za zasługi dla archiwistyki” oraz medalem 40-lecia PRL. Pracownicy wspominają ją jako idealnego kustosza, nadto była człowiekiem prawym, koleżeńskim i pracowitym. Na emeryturę odeszła w 1981 r., pracując w archiwum przez 8 lat na połowie etatu. Nie założyła rodziny, całą swoją miłość przelała na rodziny swego rodzeństwa, siostry i brata. W 1989 r. zaczęła podupadać na zdrowiu, zmagała się z nieuleczalną chorobą, niestety zakończoną śmiercią 24.10.1993 r. Pogrzeb odbył się na Cmentarzu komunalnym w Sopocie. Hołd pamięci zmarłej oddali liczni znajomi oraz koleżanki i koledzy z Archiwum w Gdańsku.

ŹRÓDŁO : Przywuska Aniela, Wanda Klesińska - wspomnienie pośmiertne, "Archeion", t.94 (1995), s. 377-378.