Kaverau, Gottfried (1704-1754)

Autor: Helena Dutkiewicz | Data dodania: 03.03.2017

Gottfried Kaverau (1704-1754) był synem elbląskiego rajcy, uczęszczał do Gimnazjum Elbląskiego, gdzie uczyli go Koitsch, Seyler, Woit i Hempel. W wieku 21 lat rozpoczął studia w Magdeburgu. Po zakończeniu edukacji akademickiej, udał się w podróż, która zawiodła go do wielu krajów Europy: po zwiedzeniu niemieckich miast wyjechał do Holandii, następnie do Anglii, gdzie odwiedził Londyn, Francji, następnie do Austrii. Najdłużej przebywał w Polsce, gdzie odwiedził Warszawę, przez rok studiował na uniwersytecie w Krakowie oraz przyglądał się obradom sejmu w Grodnie. W 1730 powrócił do Elbląga, gdzie rok później ożenił się z Dorotą Poselger. Miał z nią dwoje dzieci: córkę i syna. W roku 1732 został członkiem elbląskiego drugiego ordynku oraz zarządcą szpitala Bożego Ciała. Wkrótce wyniesiono go do następnych godności – został wójtem i przewodniczącym drugiego ordynku, następnie członkiem pierwszego ordynku, panem wetowym, kamlarzem zewnętrznym i wewnętrznym. Był przykładnym mężem i ojcem, regularnie uczęszczał na nabożeństwa, był sprawiedliwy i cierpliwie znosił ciosy losu, m.in. śmierć córki Anny Marii Kaverau, która zmarła w wieku niecałych 19 lat.

Na zdjęciu wiersz Jerzego Kopki zamieszczony w druku wydanym na okoliczność śmierci rajcy elbląskiego Gottfrieda Kaverau (sygn. XVIII.103 - druk 93).