Hoffmann, Fryderyk

Hoffmann Fryderyk – ur. w 1627 r. w rodzinie Pawła, pastora w Bolesławcu na Śląsku. Uczył się w gimnazjach Bolesławca, Wschowy, Torunia i Elbląga. Jako elbląski stypendysta kształcił się na uniwersytecie bremeńskim i w Helmstedt. Studiował filozofię, teologię i prawo. W 1653 r. został wezwany do powrotu i objęcia stanowiska profesora w Gimnazjum Elbląskim. Po roku pracy awansował na konrektora. Szybko zasłynął jako zdolny pedagog i poeta. Otrzymał propozycję objęcia rektoratu w Berlinie – katedry etyki we Frankfurcie nad Odrą i urzędu konrektora w Toruniu. Pozostał na prośby Rady Miejskiej w Elblągu, a w 1667 r. otrzymał nominację na rektora. Na jego bogatą spuściznę literacką złożyły się liczne wiersze, panegiryki, teksty przedstawień szkolnych, tez dysput uczniowskich. Zmarł w 1671 roku.

Źródło: Pawlak Marian, Nauczyciele Gimnazjum Elbląskiego w latach 1535-1772, W : Rocznik Elbląski 1973, T. 6