Heyll (Heyle), Krzysztof

Heyll (Heyle) Krzysztof – ur. w 1499 r. w Wiesbaden. Był synem szewca. Kształcił się w szkołach rodzinnej Nadrenii oraz na uniwersytetach w Lipsku ( uzyskał stopień bakałarza w 1521 r. ), Montpellier, Paryżu i Orange (tutaj zdobył tytuł doktora medycyny w 1530 r.). Praktykę lekarską rozpoczął wiosną 1531 r. w Kołobrzegu. Kontynuował ją w Słupsku i Królewcu, tutaj został zaangażowany na nauczyciela łaciny dla ks. Anny Zofii, córki ks. Albrechta. W 1537 r. został zatrudniony w Gimnazjum Elbląskim w charakterze profesora greki i medycyny. Przejściowo po odejściu W. Gnapheusa w r. 1541 pełnił obowiązki rektora. Popadł w zatarg z Radą Miejską i mimo protekcji biskupa warmińskiego Jana Dantyszka został zwolniony w 1547 r. dalszą działalność lekarską i pedagogiczną prowadził w Gdańsku, Koszalinie i Stargardzie Pomorskim. Zabiegał też o katedrę na uniwersytecie królewieckim, ale odmówiono mu jej. Przyjaźnił się z wieloma wybitnymi humanistami m. in. Pawłem Speratusem i Stanisławem Hozjuszem. Zasłynął jako wydawca dzieł Galena i Bertucia. Publikował też własne prace z medycyny. Zmarł w Koszalinie w 1585 r.

Źródło: Pawlak Marian, Nauczyciele Gimnazjum Elbląskiego w latach 1535-1772, [w]: Rocznik Elbląski 1973, T. 6

Ilustracja przedstawia budynek Gimnazjum Elbląskiego po przebudowie dokonanej w 1808 r