Berthold Hellingrath urodził się w Elblągu 27 października 1877. W urzędzie stanu cywilnego zarejestrowany został pod imionami Berthold Franz (drugie imię otrzymał po ojcu), używał jednak wyłącznie pierwszego imienia, a prace sygnował najczęściej: B. Hellingrath. Jego ojciec (z zawodu krawiec męski) był wyznania katolickiego, matka Berta była ewangeliczką. Rodzinne miasto opuścił jako pięciolatek, gdy jego rodzice postanowili osiedlić się w Gdańsku. Edukację artystyczną rozpoczął w mieście nad Motławą, uczęszczając do Królewskiej Akademii Sztuki, gdzie uczył się u Wilhelma Augusta Stryowskiego. Następnie studiował w Dreźnie (gdzie posiadał własne atelier) i Monachium. Wczesne obrazy olejne i rysunki Hellingrath’a wykazują wpływy secesji, naturalistycznego malarstwa rodzajowego i ekspresjonizmu. W Monachium zaznajomił się z techniką rytowniczą, która stała się jednym z jego ulubionych i najczęściej używanych środków wyrazu. Jego ryciny i rysunki piórkiem ukazują widoki takich miast jak Gdańsk, Elbląg, Toruń, Grudziądz, Malbork, Królewiec, a także Londyn i Amsterdam, tyrolskie wioski i krajobrazy tzw. Saksońskiej Szwajcarii. Utrwalał zarówno elementy krajobrazu, jak Nogat i rzeka Elbląg, jak również architektoniczne. Szczególnie inspirujące były dla niego motywy bałtyckiego wybrzeża, które często przemierzał swoją żaglówką. Ryciny Hellingrath’a uważane były za jedne z najlepszych prac tego rodzaju w jego czasach. Artysta tworzył też jednak bardziej „prozaiczne” i „użytkowe” przedmioty – zaprojektował gdańskie „notgeldy” – pieniądz zastępczy emitowany w czasie inflacji oraz znaczki pocztowe. To właśnie wielki kryzys gospodarczy skłonił go do opuszczenia rodzinnych stron i przyjęcia posady nauczycielskiej w Wyższej Szkole Technicznej w Hanowerze, gdzie nauczał od 1925 r. W 1928 uzyskał tytuł profesora honorowego. Poza swoimi szczególnie cenionymi rycinami, Berthold Hellingrath tworzył też obrazy olejne, akwarele i tempery. Znaleźć wśród nich można martwe natury, portrety, krajobrazy, motywy architektoniczne. Stworzył tez kilka rzeźb, jednak ta odmiana w jego twórczości ma raczej charakter incydentalny. Zmarł 15 grudnia 1954 r. w Hanowerze w wypadku komunikacyjnym. Źródła: "Elbinger Nachrichten", Nr 899/55, styczeń 2005 materiały Westpreußisches Landesmuseum - wystawa "Berthold Hellingrath"