Johann Lucas Haase - Urodził się 23 czerwca 1778 r. w Chojnicach. Ojciec jego Salomon Haase był mistrzem szewskim. Uczęszczał do szkoły elementarnej w rodzinnym mieście, a następnie Kolegium Fryderycjanum w Królewcu. W tym mieście także ukończył uniwersyteckie studia prawnicze.Bezpośrednio po studiach został zatrudniony jako referendarz w Sądzie Dworskim (Hofgericht) w Bydgoszczy. Po odbyciu stażu referendarskiego objął stanowisko sędziego w sądzie miejsko - wiejskim (Land - und Stadtgericht) w Gniwkowic w departamencie bydgoskim. Tam ożenił się w 1804 r. Urząd ten pełnił do wybuchu wojny Francji z Prusami w 1806 r., a po odłączeniu tej części Prus Zachodnich na mocy traktatu w Tylży (1807 r.) do Księstwa Warszawskiego przeniósł się do Berlina, pozostając tu praktycznie bez środków do życia. Dopiero w 1810 r. otrzymał stanowisko sędziego miejskiego w Nauen. W 1813 r. został przeniesiony do Elbląga, gdzie pełnił funkcję rajcy sądowego. W 1817 r. przeniesiony został z kolei do Chełmna, gdzie pełnił funkcje dyrektora sądu wiejsko - miejskiego. 4 października 1819 r. Rada Miejska w Elblągu jednogłośnie wybrała Haasego nadburmistrzem miasta. Po zatwierdzeniu wyboru przez króla pruskiego (4. XI. 1819 r.) oficjalnie objął urząd 15 lutego 1820 r. Od 1826 r. pełnił równocześnie funkcję dyrektora policji w Elblągu. Haase szczególnie zasłużył się dla rozwoju oświaty w mieście, opieki nad ubogimi, rozwinięcia systemu stypendialnego dla ubogiej młodzieży. Wdzięczność elblążan zyskał za pomoc i wsparcie udzielone mieszkańcom miasta w czasie powodzi w 1829 r. oraz epidemii cholery w 1831 r. Cieszył się szacunkiem i uznaniem. Toteż Rada Miejska aż do śmierci powierzała mu urząd nadburmistrza na kolejne sześcioletnie kadencje. Zmarł 23 marca 1843 r. Pochowany został na koszt miasta na cmentarzu św. Anny.