Convent, Jacob

Jacob Convent (1779–1813) – elbląski kupiec, odnosił w swej branży duże sukcesy, kierując odziedziczoną firmą rodzinną; jeden z najbardziej zasłużonych dobroczyńców miasta. Z zamiłowania był historykiem i zbieraczem pamiątek przeszłości. Dziełem Conventa jest bardzo obszerna, bo 10cio tomowa kronika w ośmiu częściach. Znaleźć w niej można pewne szczegóły, których próżno by szukać w innych opracowaniach, np. z historię elbląskiego introligatora Josuy Ketlera, który został guwernerem na dworze szacha indyjskiego i jego wysłannikiem do Wielkiego Mogoła. Jako jedyny podaje również Convent informacje o śmierci w Elblągu w 1866 pana von der Linde, który na skutek oszustw jakich się dopuścił będąc gdańskim rajcą uciekł do Elbląga. Najbardziej interesującym elementem kroniki są załączone dodatki (dokumenty miejskie i handlowe, testamenty, rozporządzenia i przywileje polskich królów, programy szkolne, wiersze okolicznościowe). Convent zgromadził duży zbiór eksponatów o wartości historycznej bądź estetycznej, dokumentów i innych „elbingensiów”. Kolekcję swą zapisał miastu w testamencie. Na mocy testamentu Conventa stworzono też elbląski Dom Przemysłu, placówkę dobroczynno-wychowawczą, mieszczącą się przy ul. Hl. – Geist. 4. Instytucja ta zapewniała m. in utrzymanie, wychowanie i edukację chłopcom z ubogich elbląskich rodzin. Jedną z sal nazwano imieniem testatora i wyeksponowano w niej jego zbiory, udostępnione dla zwiedzających. W 1865 r. zbiory Conventa przeniesiono do jednej z sal miejskiego ratusza, gdzie elblążanie również mogli je oglądać. W 1924 r. w pomieszczeniach Domu Przemysłu urządzono miejskie Muzeum, które pomieściło kolekcję Conventa zintegrowaną ze zbiorami Elbląskiego Towarzystwa Starożytności.