Carstenn, Edward

Edward Carstenn urodził się w 1886 r. w Elblągu. Jego ojciec był kantorem w kościele NMP w Elblągu, matka – nauczycielką. Uczęszczał do szkół średnich w Berlinie i Elblągu. Po zdanej maturze podjął studia historyczne na uniwersytecie w Kiel i Królewcu, uwieńczone w 1909 r. na podstawie rozprawy o ustroju Elbląga w czasach Rzeczypospolitej doktoratem. Po ukończeniu studiów pracował w szkolnictwie – w Bydgoszczy, Gdańsku i Elblągu. W utworzonej w 1926 r, Akademii Pedagogicznej w Elblągu jako docent, a następnie profesor (1928) prowadził zajęcia z historii i metodyki nauczania historii. W 1942 r. habilitował się na Uniwersytecie Królewieckim z zakresu historii średniowiecznej i nowożytnej. W 1945 r. opuścił Elbląg osiedlając się w Niemczech, w miejscowości Wetter nad Ruhrą. Tu w szkole średniej uczył historii do przejścia na emeryturę w 1951 r. Jego dziełem życia jest Geschichte der Hansestadt Elbing (Historia hanzeatyckiego miasta Elbląga). Praca ta obejmuje dzieje miasta od jego lokacji po 1914 rok. Jest bogato ilustrowana, zaopatrzona w indeks osobowy i geograficzny oraz plan miasta z 1937 z wykazem nazw ówczesnych ulic. Historia Elbląga pióra E. Carstenna silnie nasiąknięta jest duchem niemieckiego nacjonalizmu. Opublikowana w 1937 r. z okazji 700-lecia miasta.